Tot slot Myanmar!!!

Na een rommelige dag in Mandalay hebben we de nachttrein naar Yangon genomen. Op het station aangekomen was het er al druk. Overal zaten en lagen groepjes mensen op de grond te wachten op de trein. Het treinpersoneel was zeer behulpzaam. We werden meegenomen naar de wagon die voor ons bestemd was en ook de fietsen kregen in de doorloop een goede plek. De deuren naar buiten toe werden netjes afgesloten. En dat voor een klein bedrag van 2200 Kyat per fiets. (2 ½ $) De upper-sleeper die we kregen moesten we delen met 2 Birmezen. Voor 40 $ p.p. hadden we een bed met een laken en een kussen. Birmezen betalen voor zo'n plek ongeveer 4 $.
We zijn bijna direct gaan slapen. Na een onrustige nacht in een boemeltrein duurde de rit nog tot half 2 's middags.
Eenmaal op het station in Yangon aangekomen, zijn we naar het centrum gefietst en hebben we en hotel gezocht. Het vinden van de juiste straat was niet zo moeilijk. Ook hier zijn de straten gekoppeld aan cijfers: 51 ste street e.d. 's Avonds hebben we heerlijk Indiaas gegeten. In Yangon zijn veel mensen die van oorsprong een andere nationaliteit hebben; Nepalees, Indiërs en Chinezen.
Vanochtend zijn we naar de boekenmarkt op de Bogyoke Aung San road gegaan om onze voorraad boeken aan te vullen voor als we bij het strand zijn. We zijn heel goed geslaagd met zowel Nederlandse als Engelse boeken. Na het ophalen van ons permit om het deltagebied te mogen bezoeken bij de MTT zijn we verkast naar het YMCA hotel. Daar hebben de kamers een balkon, dus konden we lekker buiten zitten. Na de koffie hebben we op de bekende Bogyoke Aung San Markt gekeken. Altijd weer leuk om rond te snuffelen en te kijken.
De weg naar het busstation 30 kilometer buiten het centrum, bracht ons langs de Shwedagon Pagode. Hij lag er prachtig mooi bij. Op het busstation waren veel mensen die ons wilden helpen. Na wat rond vragen konden we mee met een bus, de fietsen in de bus op de achterste rij voor 34000 kyat. ( 25 euro). Net voor vertrek werden er plastic zakjes uitgedeeld. Onze eerste reactie dat het toch niet bergachtig zou zijn, werd snel vervangen toen we een man in de stoel voor ons betel speeksel zagen uitspugen. Veel mannen en vrouwen kauwen op een pakketje van kalk, betelnoot, blad en wat kruiden. Hun lippen, tanden en tong zijn daardoor hel rood en bovendien zie je allerlei rode plekken op de straat, prullenbakken en anderszins. Een vieze boel vinden wij, voor hen heel gewoon.
De busrit duurde zo'n 5 uur in totaal. We reden langs rijstvelden. (deltagebied ) Onderweg stopten we bij een restaurant om te eten dat was prettig. Rond half 4 waren we in Pathein. Het busstation lag iets buiten de stad. Na 5 kilometer bereikten we het centrum. Een hotel was snel gevonden. Nadat we ons hadden opgefrist, het was erg warm, hebben we op de boulevard iets gedronken. Wij kijken altijd wel wat voor stoelen er staan. Veel restaurantjes of theehuizen hebben hele kleine lage stoeltjes en tafeltjes n.l.
Het was redelijk koel toen we de volgende morgen op de fiets langs de rivier reden. Na een lange brug fietsten we direct tussen de rijstvelden. Het was een prachtige weg met redelijk goed wegdek. Het was een weg zonder zijwegen dus over de richting hoefden we ons niet druk te maken. Na zo'n 25 kilometer werd het heuvelachtig. Uit informatie van anderen wisten we dit, anders hadden we dit nooit verwacht in een delta gebied. Het was inmiddels warmer geworden en daardoor af en toe best even pittig. Het woog allemaal op tegen de prachtige natuur en de mooie uitzichten. Heel af en toe reden we langs wat hutjes van bamboe en verder was er vooral jungle. Na 63 kilometer zagen we de mooie gouden pagode van de badplaats al schitteren. We waren in Ngwe Saung: een klein vissersdorp met verschillende eettentjes, souvenirshops en hotels. Het was meer dan we verwacht hadden. Na wat te hebben rond gereden hebben we gekozen voor een bungalowtje uitkijkend op een wit strand, blauwe zee (golf van Bengalen) en palmbomen voor 15 $ inclusief ontbijt, fan ,douche en toilet. Super dus.
De komende dagen willen we vooral lekker lezen, zwemmen, wandelen, een cache zoeken en echt vakantie houden.
Ngwe Saung was een heerlijke plek om te zijn met een mooi strand, lekkere golven en een dorpje dichtbij. Het huisje zelf was comfortabel, maar werd 's nachts bezocht door een muis of rat. Dat was minder. We hebben alle twee een paar boeken uit gelezen, gezwommen en een leuke fietstocht gemaakt langs vissersdorpjes naar de plaats waar een cache verstopt was. Het gat in de boom hebben we gevonden, maar het doosje was helaas weg. We gaan wel proberen om de gemaakte foto's door te mailen en contact te leggen met de eigenaar van de cache zodat we deze kunnen loggen.
Na 3 heerlijke stranddagen zaten we om 6 uur op de fiets. Het heuvelachtige deel van de tocht wilden we graag zo koel mogelijk doen. Desalniettemin was het al vroeg benauwd en warm, maar wel weer heel mooi. Na 35 kilometer konden we in een dorpje koffie drinken met heerlijke somosa's erbij. In Pathein aangekomen zij we eerst naar het busstation gefietst om te kijken of we direct mee konden naar Yangon. Wat hun betreft was het prima als we 25 euro betaalden ; de fietsen konden op de bus, eronder of erin. De bus was overvol en voor de fietsen en ons was eigenlijk geen plek. Dit wilden we dus niet. Na nog een bus te hebben afgewacht zijn we naar het centrum van Pathein gegaan om een ticket te kopen voor de boot naar Yangon. We hadden de keus uit 2 tickets: 7 $ een gewone plaats of 42 $ voor een bed. We wilden de boot eerst wel even zien om te zien of het het waard was. Om de boot te vinden kregen we hulp van een jonge monnik. Bij de aanlegplaats aangekomen was het er al behoorlijk druk met mensen die van alles naar de boot droegen. We besloten voor een hut te gaan en wilden ons ticket betalen, maar ons 20 $ biljet werd geweigerd er zat iets inkt op. Van een 100 $ biljet had de man niet terug. Toen we voorstelden dan maar in Kyat te betalen werd er gezegd dat dat niet mocht. De houding van de beambte was nog vervelender dan het feit zelf, dus we zijn opgestaan en weggegaan. We hebben een restaurant opgezocht om te eten en te overleggen. Opeens zagen we vanuit het restaurant een bord met daarop “Minthe Express”. De eigenaar van het restaurant sprak wat Engels en informeerden voor ons. Na wat heen en weer gepraat en wat tekeningetjes was het geregeld. We konden de volgende dag om 6 uur mee voor 25 euro. De fietsen zouden achterin de bus mogen zoals op de heenweg. Prima dus. Vervolgens zijn we naar het hotel gegaan waar we de vorige keer hadden gezeten, lekker makkelijk.
Nadat we gewekt waren door een muisje die in de prullenbak luidruchtig op zoek was naar lekkers, zijn we opgestaan en hebben we ontbeten. Om kwart voor 6 stonden we klaar bij de bushalte in het dorp. De sturen hadden we ingeklapt en de trappers hadden we eraf gehaald. Makkelijk voor in de bus. Om 6 uur kwam er iemand naar ons toe die zei dat we vertrokken: “ferry naar de bushalte”. “Nee “: zeiden we nietsvermoedend “ wij wachten op de bus”. We lieten voor alle duidelijkheid de bus tickets zien. Bleek de bus van het grote busstation te vertrekken en werden bij deze bushalte alle mensen opgepikt. Dat vonden we in eerste instantie even niks; hadden we net zo goed kunnen fietsen natuurlijk. Eerst wilden ze de fietsen bovenop de auto doen. Wij wilden dit niet, uiteindelijk stonden de fietsen bij Anne op de plank waar ook een aantal andere mensen stonden. Eenmaal op het busstation aangekomen ging het allemaal redelijk makkelijk.
Het werd een hobbelige warme rit. Gelukkig hadden we nog een tussenstop en deden we er een stuk korter over. Om half 12 reden we weer op de fiets richting het centrum van Yangon. We konden ons mooi oriënteren op de Shwedagon Pagode. Bij het YMCA hotel hebben we ingecheckt. We moesten een keer verkassen, maar daarna hadden we een kamer met balkon.
De volgende dag zijn we achter het vervoer van de fietsen aangegaan. Ons hotel kan ons naar het vliegveld brengen met een pick-up. Voor verpakkingsmateriaal zijn we met een riksja naar de Indiase wijk gegaan.

We hebben karton en zakken kunnen kopen in de 37 ste straat voor de fietsen. s Avonds zijn we met de bus naar de Shwedagon pagode gegaan.
De volgende dag hebben we de Shwedagon pagode ook van binnen bekeken. Voor de ingang kregen we bloemen als presentje, die we hebben neergezet bij het beeld dat correspondeert met de dag waarop we zijn geboren. Anne is op een zondag geboren en is een garuda en Hanneke een tijger, want zij is op een maandag geboren.
De YMCA verzorgt vervoer naar het vliegveld. Voor als je fietsen hebt hebben zij een pick-up. Om half 6 werd er op de deur geklopt, de auto stond voor. De fietsen waren er al ingezet dus we konden direct weg. Na een half uurtje werden we op een bijna leeg vliegveld afgezet. Alles ging zeer voorspoedig. We stonden als eerste in de rij om in te checken. De fietsen en tassen werden gewogen, kregen een sticker en dat was dat. Zo snel hebben we het nog niet eerder kunnen doen. De vlucht zelf duurde een uurtje. De fietsen lagen al op ons te wachten toen we bij de bagage band kwamen. Met de fietsen nog in de zak en het karton zijn we naar de left luggage gegaan. Toen we dit geregeld hadden hebben we een expresse bus naar het centrum genomen. Na het bekijken van wat nieuwe guesthouses hebben we gekozen voor het guesthouse waar we al een aantal keren eerder geweest zijn. Lekker vertrouwd en goed.
Nog 2 dagen Bangkok en dan zit het erop. We kijken terug op een fantastische reis waarbij we veel geluk hebben gehad en nauwelijks tegenslagen. We zijn blij dat we het hebben kunnen meemaken!